Rozdział VIII
- Ja przepraszam.
- Ale z a co? Przecież nic nie zrobiłaś.
- Ale…ja… nie mogę. Jutro wyjeżdżam do Polski.- a po policzku spłynęły mi łzy. patrzył się na mnie jak wryty. Po chwili powiedział
- W takim razie, ja przepraszam. Nie powinienem w ogóle nic robić.- powiedział, odwrócił się na pieńcie i poszedł wzdłuż korytarza do windy. Spojrzał ostatni raz na mnie ze smutkiem i wszedł do niej. Nie wytrzymałam. Rozpłakałam się. Weszłam do pokoju i trzasnęłam drzwiami, które zaraz potem zamknęłam na klucz. Rzuciłam się na łóżko,  przepłakałam całą noc, w sumie nie wiem czemu, w końcu prawie w ogóle się nie znaliśmy lecz coś czułam, że to było trochę inne spotkanie. Spojrzałam na wyświetlacz telefonu, była godzina 6 rano. Z powrotem opadłam na łóżko nie mogąc uwierzyć, że on mnie pocałował. Otrząsnęłam się po chwili, wstałam i zaczęłam się pakować. Zostawiłam tylko ciuchy, które miałam ubrać na wylot. Kiedy skończyłam była gdzieś 8. Usłyszałam pukanie do drzwi. Do pomieszczenia wszedł mój tata z tacą i śniadaniem.
- Cześć słońce.-powiedział lecz nic nie odpowiedziałam. Siedziałam skulona na kanapie. – Hej. Co się stało?- starałam się jak mogłam, ale łzy same zaczęły mi lecieć.- Hej, hej. Ciii. Co się stało?- powiedziałam mu wszystko, trochę mi ulżyło. Nie wiedział co mi powiedzieć, lecz mi to nie było potrzebne. Wystarczyło, że tu ze mną był i słuchał tych bzdur jakie mówiłam. Potem mnie mocno do siebie przytulił. Czułam się tak bezpiecznie, wiedziałam, że nic i nikt mnie tam nie dopadnie. Zjedliśmy śniadanie i poszłam się ubrać. Była godzina 9.55. wyszliśmy z hotelu. Znów czekało na nas czarne auto. Wsiedliśmy do niego i pojechaliśmy na lotnisko. Wysiedliśmy i poszliśmy na odprawę. Samolot mieliśmy za pół godziny. Usiedliśmy na ławce czekając na wyznaczoną godzinę. Rozglądałam się po lotnisku myśląc „ A może przyjdzie żeby się ze mną spotkać, pożegnać.” Miałam wielką nadzieję, że tak będzie. Nic się nie stało. Zaraz tata szturchnął mnie i poszliśmy. Wsiedliśmy do samolotu i usiedliśmy na miejscach. Od razu zasnęłam. Spałam całą drogę. Obudziłam się dopiero jak lądowaliśmy. Pojechaliśmy do domu. Od razu wbiegłam do pokoju i zamknęłam się w nim. Zdążyłam usłyszeć tylko jak mama pyta się ojca co się stało. Lecz nie usłyszałam już jego odpowiedzi. Nie wychodziłam z pokoju cały weekend układając sobie to wszystko w głowie.
________________________________________

Wiele z was prosiło mnie, że bym już go wrzuciła, więc proszę bardzo. Mam nadzieję, że się podoba. ;D

Proszę o komentarze i bardzo dziękuje za tych kilka miłych słów. Jesteście najlepsze ;D